خلل در قنوت:

1233- اگر نمازگزار قنوت را فراموش كند و پيش از خم شدن به اندازه ركوع يادش بيايد، مستحب است بايستد و قنوت را بخواند؛ و اگر در ركوع يادش بيايد، مستحب است بعد از ركوع آن را قضاء كند؛ و اگر در سجده يادش بيايد، مستحب است بعد از سلام نماز بلافاصله آن را قضاء نمايد.

1234- اگر نمازگزار از روى عمد قنوت را نخواند، قضاء آن بر او مستحب نيست.

تعقيبات نماز:

تعقيب نماز يعنى نشستن بعد از نماز و مشغول شدن به دعاء يا تلاوت قرآن يا ديگر افعال حسنه، مثل تفكر در عظمت و جلالت الهى، و گريه كردن از خوف خدا يا از جهت رغبت به سوى او (جلّ شأنه)، و ....

فضيلت تعقيبات:

براى تعقيبات نماز منافع دينيّه و دنيويّه بسيارى ذكر شده است، و در روايت است كه: «كسى كه مشغول به تعقيب نماز باشد گويا در نماز است».

و همچنين روايت شده است كه: «اثر تعقيب نماز در جلب رزق بيشتر است از مسافرت به بلاد و پيمودن راهها».

1235- تعقيب نماز واجب از مستحبات مؤكده است، و ظاهراً تعقيب بعد از نوافل نيز مستحب مى‌باشد، اگرچه به تعقيب بعد از فرائض تأكيد بيشتر شده است.

1236- معتبر است كه تعقيب نماز متصل به آخر نماز باشد، و نمازگزار به كار ديگرى كه عرفاً منافى صدق تعقيب است مشغول نشده باشد، پس در زمانى كه انسان مسافر نيست قدر متيقن از تعقيب آن است كه در جاى نماز نشسته باشد، و با طهارت و رو به قبله باشد، و به خواندن دعاء و ... مشغول باشد؛ ولى براى مسافر و شخص مضطرّ تعقيب نماز در حال پيمودن راه و سوارى نيز صحيح است، بنابر اين ظاهراً بر نشستن بعد از نماز بدون خواندن دعاء يا تلاوت قرآن يا ... و بر دعاء خواندن يا تلاوت قرآن يا ... بدون نشستن تعقيب صدق نمى‌كند؛ مگر براى مسافر و مضطرّ.

1237- در اذكار و ادعيه تعقيب عربيّت معتبر نيست؛ هرچند افضل است.