يا آن ظرف را به گونه‌اى در آب كر پاك فرو برند كه آب تمام قسمتهاى آن را فرا گيرد، آب و ظرف هر دو پاك مى شوند؛ و در اين صورت آب متنجسِ داخل ظرف مادامى كه وصل به يكى از آبهاى مذكور است، علاوه بر پاك بودن معتصم نيز مى‌باشد.

63- آب كثيرى كه به سبب تغيير نجس شده است به دو طريق پاك مى‌شود:

اول: با اتصال به آب جارى مادّه‌دار و يا با يكباره ريختن آب كر بر آن و يا با ريزش باران بر آن تغييرش زائل شود.

دوم: آب متغيّر را مدّتى به حال خود بگذارند تا تغيير آن خود بخود از بين برود، و بعد يكى از آبهاى مزبور به آن وصل گردد.

64- بعد از آنكه تغيير آب زائل شد، در حصول تطهير به سبب اتصال فرق بين اقسام اتصال نيست، پس طهارت به مجرد اتصال حاصل مى‌شود، بنابر اين در فرض تطهير با يكباره ريختن آب كُر، نزول جميع آب لازم نيست، بلكه صِرف اتصال كافى مى‌باشد، هرچند اتصال ادامه پيدا نكند؛ لكن اگر آب كرّ پاك پايين باشد، و آب متنجس از بالا بر آن جارى شود، مقدارى كه بالا است پاك نمى‌گردد.

65- آبى كه به ملاقات با نجاست متغير شده است، اگر با يكباره ريختن آب كُر تغييرش زائل گردد پاك مى‌شود، به شرط اينكه آب كُر بر حال خود از اتصال اجزاء و عدم تغيير باقى باشد، پس اگر پيش از آنكه تغيير آب متنجّس زائل گردد بعضى از اجزاء آب كُر متغير يا متفرق شود به طورى كه باقى آن به مقدار كر نباشد، تمام آن آب نجس مى‌شود.

تبخير و تصفيه آب نجس:

66- اگر آب مطلق بعد از بخار شدن تبديل به آب جديد شود از اطلاق بيرون نمى‌رود؛ اما آب مضاف يا آب مطلق ممزوج با چيزى مانند گلاب اگر بخار شده و تبديل به آب گردد، تابع اسم عرفى خود مى‌باشد، يعنى اگر عرفاً به آن مضاف گفته شود مضاف است؛ و الّا مطلق مى‌باشد.