شك و خلل در اذان و اقامه:

920- اگر كسى پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته است يا نه، بايد اذان را بگويد؛ ولى اگر بعد از دخول در اقامه شك كند، گفتن اذان لازم نيست.

921- اگر كسى در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته است يا نه، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده است بگويد؛ ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند آنچه را كه پيش از آن قسمت مى‌باشد گفته است يا نه، گفتن آن لازم نيست.