مظنّه اول خوانده است اگر به مقتضاى مظنّه دوم پشت به قبله يا در سمت راست يا چپ قبله بوده است، بنابر أحوط اعاده نمايد؛ ولى اگر بين طرف راست يا چپ قبله بوده است، اعاده آن لازم نيست.

730- اگر در بين نماز ظنّ انسان به سمت ديگرى تغيير كند، بايد به آن سمت برگردد، و در اين صورت نمازش صحيح است، و اعاده آن لازم نيست؛ مگر بداند كه طبق مظنّه دوم جهتى را كه اول به آن ظنّ داشته پشت به قبله يا در سمت راست يا سمت چپ قبله بوده است.

731- اگر انسان براى پيدا كردن قبله وسيله‌اى ندارد، يا با اينكه كوشش كرده است به طرفى گمان پيدا نكرده، چنانچه وقت نماز وسعت دارد بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند، به گونه‌اى كه يقين كند يكى از آنها رو به قبله بوده است، يا اگر انحراف داشته، به طرف دست راست يا دست چپ قبله نرسيده است؛ و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، بايد به اندازه‌اى كه وقت دارد نماز بخواند، مثلًا اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد، بايد يك نماز به هر طرفى كه مى‌خواهد بخواند.

732- اگر كسى يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.

733- كسى كه بايد به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا نماز مغرب و عشاء را- كه يكى بعد از ديگرى خوانده مى‌شود- بخواند، بهتر است ابتداء نماز اول را به هرچند طرف كه واجب است بخواند، و پس از آن نماز دوم را شروع كند.

734- كسى كه يقين به قبله ندارد، اگر بخواهد غير از نماز كارى انجام دهد كه بايد آن كار را رو به قبله انجام داد- مثلًا بخواهد سر حيوانى را ببرد- بايد به گمان خود عمل نمايد؛ و اگر بدست آوردن گمان براى او ممكن نيست، آن كار را به هر طرف كه انجام دهد صحيح است.

نوع دوم- شرائط غير ركنيّه:

شرائط غير ركنيّه از مقدّمات نماز، كه نمازگزار بايد آنها را مراعات نمايد سه‌