721- استفاده كردن از قبله نماهاى معتبر براى شناخت سمت قبله جائز است.

722- مقدار كمى انحراف از قبله به طرف راست يا چپ اشكال ندارد، و اگر نمازگزار طورى بايستد كه عرفاً بگويند رو به قبله نماز مى‌خواند كافى است.

احكام اخلال به قبله:

723- اگر نمازگزار از روى علم و عمد به سمت قبله نماز نخواند، نمازش باطل است؛ ولى اگر به واسطه جهل قصورى يا فراموشى يا غفلت يا تنگى وقت يا خطاء در اجتهاد[1] به طورى از قبله منحرف شود كه انحراف او بين قبله و سمت راست يا بين قبله و سمت چپ آن باشد- به اين معنى كه از سمت راست يا سمت چپ قبله به زاويه نود درجه كه زاويه قائمه است نرسيده باشد- نمازش صحيح است؛ و چنانچه در بين نماز متوجه واقعه شود، آن مقدار از نماز را كه خوانده است صحيح مى‌باشد، ولى بايد بقيّه نماز را رو به قبله بخواند، خواه وقت نماز باقى باشد يا نه؛ لكن در غير صورتى كه در اجتهاد به قبله خطاء كرده، أحوط آن است كه اگر وقت نماز باقى است آن را اعاده كند، و اگر وقت گذشته است آن را قضاء نمايد.

و اما اگر انحراف او از قبله به طرف راست يا طرف چپ قبله- يعنى روبروى زاويه‌

[1] - خطاء در اجتهاد به اين معنى است كه نهايت سعى و كوشش خود را براى بدست آوردن قبله به كار بگيردولى اشتباهاً به سمتى كه قبله نيست اعتقاد پيدا كند كه قبله است.