كسى كه دور است اگر طورى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى‌خواند كافى است، و همچنين است كارهاى ديگرى كه بايد رو به قبله انجام بگيرند، مانند سر بريدن حيوانات و رو به قبله نمودن محتضر.

714- زمين كُروى است، و ميان نمازگزار و كعبه شريفه خطوط منحنى بسيارى متصور است، ولى خط مستقيم كم تصور دارد، مقياس در استقبال كعبه اختيار كوتاهترين خط از خطوط است، و استقبال به آن محقق مى‌شود، پس اگر نمازگزار به طرفى كه خط ميان او و كعبه كوتاهتر است به نماز بايستد رو به قبله به نماز ايستاده است؛ و اگر پشت به اين طرف به نماز بايستد، اگرچه باز هم مواجه با كعبه شريفه است ولى رو به قبله به نماز نايستاده است.

از اين گفتار روشن شد كسى كه در هواپيما يا كشتى و يا در روى زمين بر نقطه‌اى واقع شده است كه مسافت بين او و كعبه شريفه از دو طرف با هم برابرند، هر طرفى را براى نماز خواندن اختيار كند اشكال ندارد.

715- كسى كه نماز واجب را ايستاده مى‌خواند، بايد طورى بايستد كه صورت و سينه و شكم و جلوى پاهاى او رو به قبله باشد؛ و احتياط مستحب آن است كه در حال قيام انگشتان پاى او و در حال سجده انگشتان دست او نيز رو به قبله باشند.

716- كسى كه بايد نشسته نماز بخواند، اگر نمى‌تواند به طور معمول بنشيند و در موقع نشستن كف پاها را به زمين مى‌گذارد، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشند؛ و لازم نيست ساق پاى او رو به قبله باشد.

717- كسى كه نمى‌تواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز طورى به پهلوى راست بخوابد كه جلو بدن او رو به قبله باشد؛ و اگر ممكن نيست، بايد طورى به پهلوى چپ بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد؛ و اگر اين را هم نتواند، بايد طورى به پشت بخوابد كه كف پاى او رو به قبله باشد.

718- نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده و بنابر احتياط سجده سهو بايد رو به قبله بجا آورده شوند.

719- اگر كسى نماز مستحبى را در حال راه رفتن يا سوارى بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد؛ ولى اگر در حال توقف و استقرار بدن بخواند، لازم است رو به قبله باشد.