خداوند عزّ و جلّ او را در درجه پيغمبران و شهداء و صالحين مى‌نويسد، و اينها نيكو رفيقانند»[1] و ... نمى‌توانند كسانى كه تارك نماز واجب هستند- كه پيغمبر اكرم (صلى اللَّهُ عليه و آله) فرمودند: «نخستين چيزى كه بنده از آن مورد سؤال قرار مى‌گيرد نماز است، اگر آن را درست و كامل بجا آورده باشد نجات پيدا مى‌كند، و گرنه در آتش دوزخ افكنده مى‌شود»[2]- يا كسى كه به ناحق و از روى عمد مؤمنى را بكشد- كه خداوند متعال در سوره نساء مى‌فرمايد: «كسى كه از روى عمد مؤمنى را بكشد جزاء او جهنمى است كه در آن جاودانه مى‌باشد، و خشم خدا بر او است، و خداوند او را لعنت كرده و عذاب بزرگى برايش آماده نموده است»[3]- و ... را از عقوبت گناهانشان در امان دارند.

بنابر اين ثواب اين نمازهاى مستحب به نمازگزارى داده مى‌شود كه در جاده شرع باشد، يعنى واجبات الهى را انجام داده و محرمات الهى را ترك كرده باشد؛ هرچند انجام دادن اعمال مستحب در هر حال بى اثر نيست.

از اين بيان دانسته شد ثوابها و فضائل بسيار بالايى كه به طور اطلاق در بعضى از كتب اخبار براى اعمال مستحب ذكر شده‌اند به اين معنا نيست كه انسان به وعده‌هايى كه داده شده است بدون قيد دل خوش كند، و صرفاً به اين اميد كه با انجام چنين اعمال مستحبى تبرئه گردد از انجام گناه و اعمال زشت خوددارى نورزد.

[1] - وسائل الشيعة/ 5/ ابواب بقيّة الصلوات المندوبة/ باب 49/ حديث 19.

[2] - وسائل الشيعة/ 3/ ابواب اعداد الفرائض و نوافلها/ باب 7/ حديث 6.

[3] - سوره نساء: آيه 93.