جمعه يا مكمل عدد لازم براى نماز جمعه باشد، پس اگر غير از او فقط چهار نفر جمع شده باشند، نماز جمعه برگزار نمى‌شود، و بايد نماز ظهر خوانده شود.

279- كسى كه نماز جمعه بر او واجب عينى است، جائز نيست در وقت ظهر روز جمعه مسافرت نمايد؛ مگر اينكه در طول مسير نماز جمعه ديگرى باشد كه حضور او در آن نماز جمعه قبل از فوت وقت ممكن باشد.

280- كسى كه نماز جمعه از او ساقط است، مى‌تواند اول وقت، نماز ظهر بخواند.

281- اگر در بين نماز جمعه براى امام جمعه اتفاقى بيفتد كه نتواند نماز را تمام كند- مثلًا ديوانه يا بيهوش شود و يا فوت كند و يا حدثى از او سر بزند- نماز مأمومين باطل نمى‌شود، و بايد شخص واجد الشرائط امامت را مقدم دارند، تا به امامت او نماز جمعه تمام شود؛ ولى أحوط آن است كسى كه خطبه را نشنيده يا در صف اول نبوده است را مقدم ندارند؛ والّا بنابر اظهر بايد نماز ظهر را هم بخوانند.

282- اگر در بين نماز جمعه امام جمعه عوض شود، على الظاهر برگرداندن نيّت اقتداء به امام بعدى واجب است.

283- كسى كه در نماز جمعه حاضر نشده است، احتياط مستحب آن است كه نماز ظهر خود را تا پايان وقت نماز جمعه تأخير بيندازد.

284- اگر امام و مأموم بخواهند پس از نماز جمعه نماز ظهر را احتياطاً بجا آورند، مى‌توانند آن را به جماعت برگزار كنند؛ ولى مأمومى كه در نماز جمعه شركت نكرده است، اگر نماز ظهر را به اين نماز احتياطى اقتداء كند، مجزى نيست، و بايد نماز ظهر را اعاده نمايد.

285- در صورتى كه نماز جمعه با عدد كامل و در وقت دامنه‌دار شروع شود، و مأمومى به ركعت اول آن نرسد، اگر به ركعت دوم- و لو به ركوع آن- برسد و اقتداء كند، نمازش صحيح است، البته به شرط آنكه بداند وقت به اندازه‌اى است كه ركعت دوم نماز او هم در وقت واقع مى‌شود، كه در اين صورت بايد دومين ركعت نماز خود را به طور فُرادى بجا آورد؛ ولى بهتر است كسى كه تكبير ركوع ركعت دوم امام را درك نكرده است- هرچند خود ركوع ركعت دوم را درك كرده باشد- نيّت را به ظهر برگرداند، و نماز ظهر را بجا آورد.