1- حمد و ثناء خداى تعالى، 2- صلوات بر پيغمبر اسلام و آل او (عليهم الصلوات من ربّهم)، 3- دعوت مردم به پرهيزكاى، 4- يك سوره كوچك از قرآن كريم؛ و احتياط مستحب مؤكد آن است كه خطبه دوم مشتمل صلوات بر ائمّه معصومين (عليهم السلام)- با ذكر نام آنان- و استغفار براى مؤمنين باشد.

268- احتياط واجب آن است كه امام جمعه حمد و ثناء خدا و صلوات بر پيغمبر و آل او و آيات قرآن را به عربى ايراد نمايد؛ ولى دعوت كردن مردم به پرهيزكارى و موعظه و تذكرات و بيان مسائل اجتماعى و سياسى به زبان مستمعين مانعى ندارد؛ و اگر مستمعين اهل زبانهاى مختلف باشند، خوب است به اندازه توان خود به زبان همه آنها خطبه را تكرار كند؛ اگرچه در صورتى كه مأمومين بيش از حد نصاب- پنج نفر- باشند، مى‌تواند به زبان حد نصاب اكتفاء نمايد؛ هرچند احتياط آن است كه مستمعين را به زبان خودشان موعظه كند.

269- واجب است امام جمعه شخصاً و در حال ايستاده به ايراد خطبه بپردازد؛ واگر نتواند خطبه‌ها را در حال ايستاده بخواند، بايد ديگرى به ايراد خطبه بپردازد، و امامت نماز را هم به عهده بگيرد؛ و اگر هيچكس براى ايراد خطبه‌ها در حال ايستاده پيدا نشود، نماز جمعه ساقط مى‌شود، و خواندن نماز ظهر واجب است.

270- جائز نيست امام جمعه خطبه‌ها- مخصوصاً موعظه و توصيه به تقوى- را آهسته اداء كند؛ و احتياط واجب آن است كه طورى با صداى بلند به ايراد خطبه بپردازد كه حد اقل عدد لازم- چهار نفر- صداى او را بشنوند؛ بلكه احتياط مستحب آن است كه در هنگام موعظه و سفارش به تقوى هم صداى خود را چنان بلند نمايد كه همه حاضرين مواعظ او را بشنوند، و در مجامع بزرگ توسط بلندگو به ايراد خطبه بپردازد، تا تشويق و تحذير و مسائل مهمّ را به گوش همگان برساند.

271- احتياط مستحب آن است كه امام جمعه در حال خطبه سخن غير مربوط به خطبه‌ها نگويد؛ البته در فاصله بين خطبه‌ها و نماز سخن گفتن براى او مانعى ندارد.

272- واجب است امام جمعه پس از خطبه اول مقدار كمى بنشيند، و سپس به ايراد خطبه دوم بپردازد.

273- احتياط مستحب آن است كه امام جمعه و مستمعين در حال خطبه واجد