است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب- كه بعد از غروب
آفتاب در آسمان آشكار مىشود- از بين برود.
74-
وقت نافله عشاء همان وقت نماز واجب عشاء- يعنى از مغرب تا نصف شب- است، ولى بعد از
نماز عشاء خوانده مىشود؛ و بهتر است بلافاصله بعد از نماز واجب عشاء انجام شود؛ و
اگر به علّتى نماز واجب عشاء از وقتش تأخير بيفتد، نمازگزار مىتواند نافلهاش را
بعد از آن بخواند؛ و اگر بعد از نماز عشاء نمازهاى مستحبى ديگرى را كه در بعضى از
ليالى بعد از نماز عشاء وارد شده است مقدّم بر نافله عشاء كند، و نافله عشاء را
بعد از آنها بخواند، اشكال ندارد.
75-
نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود؛ و وقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا
وقتى كه سرخى طرف مشرق آشكار شود؛ و جائز است نافله صبح را بلافاصله بعد از نافله
شب و قبل از فجر اول بخوانند؛ ولى بهتر است بعد از فجر اول آن را اعاده نمايند.
76-
اگر كسى هر يك از نوافل نمازهاى واجب يوميّه را در اول وقت نخوانده باشد، و بترسد
كه اگر نافله را بخواند وقت فضيلت نماز واجب بگذرد، بهتر است اول نماز واجب و بعد
نافله آن را بخواند.
77-
وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح؛ و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.
78-
مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مىتواند آن را
در اول شب بجا آورد.
79-
نافله ظهر و عصر در روز جمعه بيست ركعت است؛ و بهتر است در وقت خواندن بين آنها
فاصله دهند، به اين ترتيب كه شش ركعت از آن را در وقت پهن شدن آفتاب، و شش ركعت را
هنگام بالا آمدن آفتاب، و شش ركعت را پيش از زوال، و دو ركعت را در وقت زوال آفتاب
بجا آورند؛ و جائز است اين دو ركعت را تا بعد از زوال به تأخير بيندازند؛ هرچند
افضل آن است كه بعد از نماز واجب خوانده شوند، و همچنين جائز است شش ركعت از آن را
بعد از طلوع آفتاب و شش ركعت را بعد از بالا آمدن آفتاب و دو ركعت را هنگام زوال و
شش ركعت را بين نماز ظهر و عصر بخوانند؛ بلكه