و
اگر نماز مانند نماز صبح دو ركعتى باشد، پس از اتمام سجده دوم بدون خواندن تشهد و
سلام برخيزد، و آنچه را كه در ركعت اول انجام داده بود- به استثناء تكبيرة
الإحرام- تكرار كند، و پس از سر برداشتن از سجده دوم- كه ركعت دوم كامل مىشود-
راست بنشيند، و با خواندن تشهد و گفتن سلام نماز را پايان دهد.
و
اگر نماز مانند نماز مغرب سه ركعتى باشد، پس از تشهد ركعت دوم بدون گفتن سلام
برخيزد، و راست بايستد، و سه مرتبه تسبيحات اربعه را بگويد، يعنى سه مرتبه بگويد:
سپس
به ركوع رود، و پس از آن دو سجده انجام دهد، و تشهد بخواند، و با گفتن يكى از دو
سلام واجب نماز را تمام كند.
و
اگر نماز مانند نماز ظهر و عصر و عشاء چهار ركعتى باشد، پس از سر برداشتن از سجده
دوم ركعت سوم برخيزد، و يك ركعت ديگر مانند ركعت سوم بجا آورد، و پس از سجده دوم
آن با خواندن تشهد و گفتن سلام نماز را پايان دهد.[1]
[1] - از اين اساس دانسته شد كه
ركوع و دو سجده و ذكر مقّرر در آنها اجزاء ثابته هر ركعت، و تكبيرة الإحرام جزء
ركعت اول، و تشهد و سلام دائماً جزء آخر ركعت اخير مىباشند، و قرائت جزء ركعت اول
و دوم و تسبيحات اربعه جزء ركعت سوم و چهارم هستند، و در ركعت دوم چنانچه نماز به
آن ختم نشود بعد از سجده دوم تشهد تنها خوانده مىشود، و اين هشت جزء اهمّ اجزاء
نماز مىباشند.