در آن واجب نيست، و لازم نيست مكلف صبر كند تا فقط به مقدار انجام كارهاى واجب نماز وقت بماند و بعد تيمم كند؛ بلكه جائز است زمانى تيمم كند كه بتواند نماز را با مستحبات آن بجا آورد؛ بلكه بقاء وقت به مقدار انجام مقدّمات قريبه نماز پس از تيمم هم منافات با صحّت آن ندارد.

1011- كسى كه نمى‌تواند وضوء بگيرد يا غسل كند، اگر احتمال ندهد كه عذرش به زودى برطرف مى‌شود، جائز است نمازهاى قضاء خود را با تيمم بخواند، و نيز اگر احتمال دهد كه عذرش به زودى برطرف مى‌شود، خواندن نماز قضاء براى او اشكال ندارد.

1012- كسى كه نمى‌تواند وضوء بگيرد يا غسل كند، جائز است نمازهاى مستحبى را كه مثل نافله‌هاى شبانه روز وقت معين دارند با تيمم بخواند؛ ولى اگر احتمال دهد كه تا آخر وقت آن نمازها عذر او برطرف مى‌شود، بنابر احتياط لازم نبايد آنها را در اول وقتشان بجا آورد.

1013- كسى كه بايد غسل جبيره‌اى كند و احتياطاً تيمم هم انجام دهد- مثلًا در قسمتى از پشت او جراحتى هست، و نمى‌تواند دستور جبيره را به طور صحيح و معمول انجام دهد- اگر بعد از غسل و تيمم نماز بخواند، و بعد از نماز حدث اصغرى از او سر زند- مثلًا بول كند- براى نمازهاى بعد بايد بدل از غسل احتياطاً تيمم نمايد، و وضوء هم بگيرد.

1014- اگر كسى به واسطه نداشتن آب يا عذر ديگرى تيمم كند، بعد از برطرف شدن عذر تيمم او باطل مى‌شود.

1015- كسى كه نمى‌تواند غسل كند، اگر چند غسل بر او واجب باشد، بهتر است به جاى هر كدام از آنها جداگانه تيمم كند؛ اگرچه يك تيمم براى همه كفايت مى‌كند.

1016- كسى كه وظيفه او غسل است و نمى‌تواند غسل كند، اگر بخواهد عملى را كه براى آن غسل يا وضوء واجب است انجام دهد، بايد يكبار به قصد قربت تيمم كند؛ و اگر بخواهد قصد بدليت كند، بايد قصد بدل از غسل نمايد.