حيض قرار دهد حرام است، پس زنى كه بيش از ده روز خون مى‌بيند و بايد به دستورى كه گفته شد روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، شوهرش نمى‌تواند در آن روزها با او نزديكى نمايد.

813- اگر شماره روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود، و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قُبُل جماع كند، مستحب است هجده نخود طلا كفّاره به فقير بدهد، و اگر در قسمت دوم جماع كند، مستحب است نُه نخود بدهد، و اگر در قسمت سوم جماع كند، مستحب است چهار و نيم نخود بدهد، پس زنى كه مثلًا شش روز خون حيض مى‌بيند، اگر شوهرش در شب يا روز اول و دوم با او جماع كند، مستحب است هجده نخود طلا به فقير بدهد، و چنانچه در شب يا روز سوم و چهارم با او جماع كند، مستحب است نُه نخود بدهد، و اگر در شب يا روز پنجم و ششم با او جماع كند، مستحب است چهار نخود و نيم بدهد.

814- كسى كه با زن خود در حال حيض جماع كرده است و مى‌خواهد طلا كفّاره بدهد، بهتر است طلاى كفّاره را سكّه‌دار بدهد؛ و اگر پرداخت طلا- اعم از سكّه‌دار و غير سكّه‌دار- متعذّر باشد، در اين صورت مى‌تواند قيمت طلاى سكّه‌دار را پرداخت كند؛ و اگر قيمت طلا در وقتى كه جماع كرده است با وقتى كه مى‌خواهد به فقير بدهد فرق كرده باشد، بايد قيمت وقتى را كه مى‌خواهد به فقير بدهد حساب كند.

815- هرچند وطى در دبر- پشت- زوجه چه در حال حيض و چه در حال غير حيض شديداً مكروه است بلكه شائبه حرمت دارد، و در صورتهايى مانند اذيت شدن زوجه و ... قطعاً حرام مى‌باشد، همچنانكه در بخش نكاح بيان خواهد شد؛ ولى اگر مردى در حال حيض با زن خود از راه دبر جماع كند، لازم نيست كفّاره بدهد.

816- اگر كسى در قسمت اول و دوم و سوم حيض با زن خود جماع كند، مستحب است هر سه كفّاره را كه روى هم سى و يك نخود و نيم مى‌شود بدهد.

817- اگر كسى بعد از آنكه در حال حيض با زن خود جماع كرده و كفّاره آن را داده است دوباره در همان حيض با او جماع كند، باز هم مستحب است كفّاره بدهد.