غسلهاى واجب‌

اول- جنابت و اسباب آن:

جنابت امرى است معنوى كه سبب آن يكى از دو چيز مى‌باشد:

1- خروج مَنى، اعم از اينكه با جماع باشد يا بدون آن.

2- جِماع، اعم از اينكه همراه با خروج منى باشد يا بدون آن.

سبب اول- خروج منى:

669- بيرون آمدن منى موجب جنابت است، در خواب باشد يا در بيدارى، كم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بدون شهوت، با اختيار باشد يا بى‌اختيار.

670- اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده است يا نه، غسل بر او واجب نمى‌باشد.

671- اگر رطوبتى از شخصى خارج شود، و نداند كه آن رطوبت منى است يا بول يا غير اينها، چنانچه آن شخص مرد و سالم باشد و رطوبت با شهوت و جستن از او بيرون بيايد و بعد از بيرون آمدن آن بدن او سست شود، آن رطوبت حكم منى را دارد، و همچنين است اگر تنها جستن داشته باشد؛ ولى اگر آن شخص زن يا مريض باشد،