روى گِل يا لَجَن باشد، بايد آن را از زمين بلند كند.

630- اگر انسان بعد از غسل ارتماسى بفهمد كه آب به جزئى از بدنش نرسيده است، چه جاى آن را بداند يا نداند بايد دوباره غسل كند.

631- اگر به اندازه سر موئى از بدن شسته نشود غسل باطل است؛ ولى شستن جاهايى از بدن كه ديده نمى‌شوند- مثل داخل گوش و بينى- واجب نيست؛ لكن چينهاى شكم و زير پستان زنها و پشت گوش‌ها- اگر به سر چسبيده باشند- جزء باطن بدن نيستند و بايد شسته شوند.

632- جايى كه انسان شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، چنانچه قبلًا از ظاهر بوده است بايد شسته شود؛ و الّا شستن آن واجب نيست.

633- اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد كه داخل آن ديده شود، بايد داخل آن را شست؛ و اگر ديده نشود، شستن داخل آن لازم نيست.

634- در هنگام غسل شستن موهاى بدن- بلند باشند يا كوتاه- لازم نيست، و اگر غسل كننده آب را طورى به پوست برساند كه موها تَر نشوند غسل او صحيح است؛ ولى اگر بدون شستن موها رساندن آب به پوست ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد.

635- اگرچه غسل ترتيبى افضل از غسل ارتماسى است، لكن كسى كه عزم دارد غسل ترتيبى انجام دهد، مى‌تواند به ارتماسى عدول كند، و عكس آن نيز جائز مى‌باشد.

636- كسى كه براى غسل ترتيبى وقت ندارد ولى براى ارتماسى وقت دارد، بايد غسل را ارتماسى انجام دهد.

637- كسى كه روزه واجب گرفته يا براى حجّ يا عمره احرام بسته است نمى‌تواند غسل ارتماسى كند؛ ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسى كند صحيح است.

638- اگر بر جايى از بدن كسى آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، چنانچه ممكن است، بنابر احتياط بايد آن را از بين ببرد؛ و اگر ممكن نيست، بايد وضوء و غسل را ارتماسى انجام دهد؛ و چنانچه بخواهد وضوء يا غسل را ترتيبى بجا