كارهاى واجب نماز را بجا آورد، و كارهاى مستحب آن
مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نمايد.
579-
كسى كه بول او قطره قطره مىريزد، بايد براى نماز به وسيله ابزار مصنوعى يا
كيسهاى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى
مىكند خود را حفظ نمايد؛ و احتياط مستحب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول و
كيسه را كه نجس شده است آب بكشد، و نيز كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خوددارى
كند، در صورت امكان بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى
نمايد؛ و اگر مشقّت ندارد بنابر احتياط واجب براى هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.
580-
اگر در بين نماز چند دفعه غائط از او خارج مىشود، چنانچه بعد از هر دفعه وضوء
گرفتن مشقّت ندارد، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد، و هر وقت غائط از او خارج شد
فوراً وضوء بگيرد و بقيّه نماز را بخواند؛ ولى اگر چند دفعه بول از او خارج
مىشود، وضوء اول كافى است.
581-
كسى كه غائط طورى پى در پى از او خارج مىشود كه وضوء گرفتن بعد از هر دفعه براى
او سخت است، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضوء بخواند، بايد براى هر نماز يك
وضوء بگيرد؛ ولى اگر بول او پى در پى مىريزد، مىتواند با يك وضوء چند نماز
بخواند.
582-
كسى كه پى در پى غائط از او خارج مىشود، اگر نتواند مقدارى از نماز را با وضوء
بخواند، احتياط واجب آن است كه براى هر نماز يك وضوء بگيرد؛ ولى در بول اين احتياط
لازم نيست.
583-
اگر وضوء گيرنده مرضى دارد كه نمىتواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند، بايد به
وظيفه كسانى كه نمىتوانند از بيرون آمدن غائط خوددارى كنند عمل نمايد.
584-
كسى كه غائط يا باد پى در پى از او خارج مىشود، بايد براى هر نماز كه وضوء
مىگيرد فوراً مشغول نماز شود؛ ولى براى بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده