بر ايمان و بيعت هر دو معلق است، ضعف استدلال و طريق اثبات يك حرف است و صحت مدعا چيزى ديگر و اهل علم فرق اين دو مطلب را خوب مى‌فهمند مثلًا يك نفر در وحدانيت خداوند دليل اقامه مى‌كند ديگر در استدلال او مناقشه مى‌كند و آن را باطل مى‌سازد. در حالى كه هر دو نفر (مستدل و معترض بر دليل) موحد و يكتا پرستند.

خالصى نگفته شيخين (رض) ايمان خالص ندارند بلكه استدلال مستدلين را مورد مناقضه قرار داده است و اين مناقشه بين علماء يك امر عادى است لكن خطيب و مترجم رساله او از جهت فتنه‌انگيزى مطلب را واژگون نشان مى‌دهند.

علم ائمه (ع)

(يازدهم) در ص 46 مى‌نويسد كلينى در كتاب كافى براى ائمه اوصافى را ذكر كرده كه آنان را از مقام بشريت به مقام خدايان يونان بلند برده است، او براى اثبات ادعاى خود عناوين چند باب كافى را ذكر كرده است مانند:

1- باب: اين كه ائمه علوم انبياء و ملائكه را مى‌دانند.

2- ائمه به زمان مردن خود علم دارند و به اختيار خود مى‌ميرند.