2/ 2 «قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ» (عنكبوت 20)

(رسول من) بگو در زمين بگرديد و نگاه كنيد كه خلقت و آفرينش چه‌گونه آغاز يافته است؟

آيا اين آيه دلالت روشنى بر بيالوژى (زيست‌شناسى) ندارد؟

سپس دقت كنيد كه با گذشت هزار و چندصدسال اين مضمون چه ارزشى دارد؟!

3/ 2 امر به نظر (نگاه كردن) در موارد زيادى در قرآن كريم به كار رفته، من‌جمله در مورد پايان كار مفسدين (تباه‌كاران) و مجرمين (جنايت‌كاران) و ستم‌گران و بيم داده شده‌گان (منذرين) و تكذيب‌كننده‌گان و در مورد اتقان و محكمى نظام جهان (1)[1]

4/ 2 آياتى كه درباره فضيلت و اهميت علم وارد شده، هم علم مصطلح امروز (علموم تجربى) را شامل مى‌شود و هم علوم عقلى و انسانى و دينى را.

5/ 2 در مورد تعقل و به كاراندازى عقل و آگاهى (شعور و تدبر) آيات زيادى وارد شده تا جايى كه مى‌فرمايد «وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يَعْقِلُونَ» (يونس 100) خداوند پليدى را بر آنانى كه از عقل خود، كار نمى‌گيرند قرار مى‌دهد.

[1] - علم فيزيولوژى انسانى و حيوانى و گياهى يكى از مصاديق اطلاق اين آيه است.