نتيجه‌گيرى پايان بحث‌

از مطالعه مباحث اين كتاب و كتاب‌هاى نگارنده، به نتايج زير مى‌رسيم.

1- اصول دينى اسلامى خالى از ابهام و پيچيده‌گى و قابل‌فهم عقلى مى‌باشد.

2- شريعت اسلام براى زندگانى فردى و اجتماعى و اقتصادى و سياسى انسان‌ها نه تنها مشكل‌آفرين نيست كه راهگشا هم مى‌باشد.

3- اخلاقيات اسلامى زيربناى بسيار پرمنفعت روابط اجتماعى انسان‌ها مى‌باشد.

4- هيچ مشكلى از نظر شرعى براى برادرى پيروان مذاهب اسلامى در پناه اصول دين و كليات و قواعد شريعت كه مورد اتفاق همه مسلمانان است، وجود ندارد.

مسلمانان مى‌توانند در مشتركات دينى خود همكارى صميمانه داشته باشند و در فروع جزيى و قليل اختلافى همديگر را معذور پندارند.

5- دين اسلام نه تنها از ترقى علوم تجربى جلوگيرى نمى‌كند كه مشوق آن هم است.

6- سيستم اقتصادى اسلام از سيستم‌هاى ديگر بهتر و انسانى‌تر است.

7- قواعد كلى شريعت، براى موضوعات نوپيداى علمى و اجتماعى احكام قابل استخراج و استنباط اجتهادى را دارد و در هيچ مورد به بن‌بست نمى‌رسد.

8- دين اسلام قابليت جهانى شدن را دارد و اين مسلمانان هستند كه جهانى‌سازى را بر مبناى آن در پناه استدلال و تفكر آغاز نموده به انجام برسانند.