خلكان درباره آن حضرت مى‌نويسد: او دوازدهمين امام به اعتقاد اماميه است كه معروف به حجت است، شيعه مى‌پندارد او منتظر و قائم و مهدى است، او صاحب سرداب نزد ايشان است و آنان ظهور او را در آخر الزمان از سرداب سامراء توقع دارند. ولادت او روز جمعه نصف شعبان سال 255 بوده .... شيعيان مى‌گويند او داخل سردابى در منزل پدرش شد، در حالى كه مادرش به او نگاه مى‌كرد ....

مؤلف مى‌گويد: داخل شدن و غايب شدن در سرداب و توقع ظهور از سرداب معتقد شيعه نبوده اشتباه است. و نيز پس أزرق در كتاب تاريخ ميافارقين ولات آن حضرت (ع) را ذكر كرده است‌[1].

بحث تفسيرى درباره حيات مهدى‌

نهم: در سوره مباركه «قدر» مى‌خوانيم‌ تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ‌

[1] . بحارالانوار، ج 51، ص 24.