مى‌گويند: روزى يك زن در دادگاه رفته بود كه از شوهرش طلاق بگيرد. قاضى پرسيد چرا از شوهر خود طلاق مى‌گيرى؟ در جواب گفت: اين شوهر آبروى مرا مى‌برد، نام رقاصه‌هاى خارجى را درست بلد نسيت، وقتى نام آنان را غلط تلفظ مى‌كند، من از هم‌صنف‌هاى خجالت مى‌كشم. مى‌دانيد كه زن‌هاى ما چه قدر به فرهنگ بالا رسيده‌اند؟ فرهنگ‌هاى شيطانى را خوب بلد هستند، اما اگر از آنان پرسيده شود كه نام دختران پيغبراسلام صلى الله عليه وآله وسلم چيست؟ هبچ بلد نيستند؛ ولى وقتى به رقاصه‌ها مى‌رسند نام همه آنان را مى‌دانند. آيا به اين كارها شما مى‌گوييد انتظار! اين انتظار نيست بلكه خود كشى است. مثل اين است كه انسان چرس بكشد، ترياك بخورد، هروئين مصرف كند و خود را بى‌هوش كند تا از بين برود.

آماده باش كامل‌

ما اگر ادعاى انتظار را مى‌كنيم، بايد در صف منتظرين باشيم. مانند قانون عسكرى، كه اگر يك وقت حالت فوق العاده اعلام شود، همه خود را آماده مى‌كنند، لباس‌هاى نظامى را مى‌پوشند، كفش‌ها را پا نموده و بند آن‌ها را مى‌بندند، آماده و مجهز همراه با اسلحه خود شان منتظر دستور هستند. منتظران نيز بايد چنين باشند. مانند اظهارات نمبر يك نظامى خود را با اسلحه علم، فرهنگ، تقوى و اخلاق اسلامى آماده كنند، با اعتقاد كامل و با ايمان راسخ منتظر ظهور مهدى موعود عجل الله تعالى فرجه الشريف باشند. حالا از شما