مى‌شود. در يك جلسه باهم مى‌نشينيم، صحبت مى‌كنيم و اندازه گيرى مى‌نماييم. در جلسه دوم مى‌خواهيم روى همان اندازه گيرى قبلى صحبت كنيم؛ دقت به خرج مى‌دهيم، يك مرتبه متوجه مى‌شويم كه يك نفر از جمع ما خارج شده است و مى‌گويد: من به شما پول نمى‌دهم؛ اما در عوض دو نفر ديگر آمده التماس مى‌كنند كه آنان را در اين موضوع سهم بدهيد. پول بيشتر هم مى‌دهند،. در جلسه دوم با توجه به كم و كيفى كه در اندازه گيرى صورت گرفته است، روى فيصله قبلى صحبت نموده و در مسائل كلى به توافق مى‌رسيم؛ ولى بازهم مى‌گوييم، صبر كنيم يك جلسه ديگر هم داير كنيم تا با دقت بيشتر مسئله را بررسى نماييم؛ اگر مشكلى وجود داشت راه حل آن را پيدا كنيم؛ شايد افراد ديگرى هم در اين كار شركت كنند. در جلسه سوم، روى هرچيزى كه در جلسه قبل به توافق رسيده‌ايم، قرار داد خط را امضاء مى‌كنيم. بعد از امضاء مرحله عمل مى‌رسد، شروع مى‌كنيم به خريد مواد و ساخت و ساز آن. در سه مرحله تصميم نهايى گرفته مى‌شود. مرحله اول تقدير، (اندازه گيرى) مرحله دوم، ابرام، (محكم كارى) مرحله سوم، فيصله نهايى و امضاى توافق نامه، در مرحله سوم تصميم نهايى و بدون برگشت گرفته مى‌شود.

فلسفه سه شب قدر نيز همين است. در منابع حديثى‌ما روايت‌هاى معتبرى وجود دارد؛ ولى من نمى‌خواهم آن‌ها را براى شما بيان كنم، بعضى از آن‌ها ممكن است از سطح فكرى اكثر مردم خارج باشد؛ اگر آن‌ها را