6- اذان به حى على خير العمل‌

مؤلف در متن كتاب فقه الآل، سه حديث را از طريق اهل سنت نقل نموده است؛ از حاشيه (دسوقى 1/ 193) از على رضى الله عنه نقل كرده كه بعد از حى على الفلاح، زياد مى‌كرد حى على خير العمل را و از مصنف ابى شبيه (ج 1/ 195) به شماره 2239 و از سنن بيهقى كبرى (1/ 425) به شماره 1844 به دو سند نقل مى‌كند كه على بن الحسين (امام چهارم شيعه) وقتى به حى على الفلاح مى‌رسيد، حى على خير العمل مى‌گفت.

در پاورقى كتاب فقه الآن از ابن حزم در محلى (3/ 160) به شماره 332 نقل مى‌كند كه از ابن‌عمر و ابى‌امامه بن سهل بن حنيف به صحت پيوسته است كه در اذان خود حى على خير العمل مى‌گفتند.

از امام شوكاتى در نيل الاوطار (ج 2/ 410) نقل شده كه در حديث، ذكر حى على خير العمل نيست و عترت (آن حضرت) به اثبات آن (در اذان) قايل هستند و اين كه حى على خير العمل بعد از