پيشگفتار

افغانستان از معدود كشورهايى است كه از حدود يك قرن بدين سو قوانين اساسى مختلف را تصويب و تجربه كرده است. ولى متأسفانه اين قوانين داراى نواقص زيادى بودند كه مورد قبول همه ملت قرار نگرفتند.

تدوين اولين قانون اساسى پس از استقلال افغانستان توسط شاه امان الله خان در 28 اسد 1298 ه ش صورت گرفت.

تصويب اين قانون اساسى كه در 20 حمل 1302 ه ش به عنوان نظامنامه اساسى با حضور هشتصد نفر از اركان دولت و سران قبايل كه توسط شاه امان الله خان دعوت شده بودند در نشستى بنام لويه جرگه در شهر جلال آباد به تصويب رسيد.

از آن زمان تا سقوط دولت كمونيستى و روى كار آمدن دولت مجاهدين، در حدود هفت مرتبه قوانينى بنام قانون اساسى توسط دولتها تدوين و تصويب گرديده است. ولى متأسفانه درهيچ يك از اين قوانين به مسايل مهمى چون حقوق مذهبى و سياسى بعضى از مذاهب بزرگ اسلامى توجهى صورت نگرفته بود.