بخواهيم براى ساختن يك كشور نقشه درست كنيم. اصلا تا هنوز چنين چيزى در دنيا واقع نشده است.

همين ماستر پلان شهرى در حدود دو صد و يا سيصد نفر متخصص لايق مى‌خواهد كه فكر كنند تا در آينده وضع ترافيكى با مشكل مواجه نشود، كوچه ها تنگ نشود، سرك ها به شكل استاندارد ساخته شود، در كنار سرك هاى بزرگ بعد از چند كيلومتر جاده هاى فرعى وجود داشته باشد، خانه سازى چگونه صورت بگيرد؟ راههاى جريان فاضل آب و امثال اينها چگونه بايد درست شود؟ همه‌ى اينها كار مى‌خواهد و چند سال طول مى‌كشد كه متخصصين زحمت بكشند تا ماستر پلان شهرى را درست كنند.

قانون اساسى در واقع ماستر پلان يك كشور است. اگر ما بيست ميليون جمعيت داريم؛ براى بيست ميليون بايد راه درست كنيم. اين كار مهندسى مى‌خواهد. نه مثل مهندسى راه هاى فيزيكى بلكه از راه‌هاى فكرى.

قانون اساسى از راه هاى فكرى درست مى‌شود اگر فكر درست نشود ويا تفسيرش كج شود زندگانى مردم مختل مى‌ماند و به مشكلات مواجه مى‌شود، اين موضوع بايد از راههاى فكرى مهندسى شود. كميسيون مستقل نظارت بر قانون اساسى حالا وظيفه‌ى سنگينى بر عهده دارد. گمان نكنم كه تا بيست سال ديگر وزارتخانه ها با اين‌