آيا عاطفه يك زن به او اجازه مى‌دهد كه كسى را با تفنگ و چاقو سوراخ سوراخ كند و خون‌هاى ريخته شده، دستهاى بريده و پيكرهاى پاره پاره‌ى انسانها را در مناطق جنگى مشاهده كند؟

زنها در غرب مجبورند حتى اگر با جنگيدن هم شده، نفقه خود را تأمين كنند. آنها مجبور هستند و الا زنان غربى مثل شما داراى عاطفه و احساسات هستند و از كشتن و خون‌ريزى نفرت دارند. اما تنازع در بقاء است و چاره‌اى ندارند و بايد بيايند!

گذشته از اين، مشكلات ديگرى هم براى زنهاى غرب وجود دارد كه من معذرت مى‌خواهم اين صحبتها را مى‌كنم ولى واقعيتها بايد صحبت شود.

مى دانيد كه زنهاى غربى وقتى براى جنگيدن به عراق آمدند چه شد؟ آنها از طرف خود عساكر غربى، مورد تجاوز قرار گرفتند! سربازان آمريكايى به آنها (كه در حين انجام وظايف خود بودند) تجاوز نمودند.

روزنامه ها اين موضوع را به صراحت نوشتند كه زنان غربى وقتى از عراق برگشتند، همه حامله بودند. زن غربى خيلى بد بختى دارد. وقتيكه كار هم مى‌كند در هر جا و هر مقامى كه باشد معاش آنها كمتر از معاش مردها است. شعارهاى تساوى زن و مرد كه غربى‌ها در اينجا سر مى‌دهند، مثل كوه قاف و سيمرغ است كه اصلا وجود ندارد. مثل اينكه الآن من به شما بگويم كه فردا شما در كوه قاف مهمان من هستيد