است كه مقامات دولتى اظهار ميدارند و از طرفى امكانات درمان و پيشگيرى از اين بيمارى در پايين ترين سطح ممكن قرار دارد.

يكى از عوامل مهم شيوع بيمارى ايدز نبود آگاهى در ميان مردم است. هنوز بسيارى ازمردم افغانستان دقيقا نمى دانند كه اين بيمارى چيست و راههاى انتقال آن كدام است. مثلا استفاده مكرر از يك سوزن پيچكارى و پاكى سلمانى، باعث انتقال ويروس ايدز مى شود.

از اين رو لازم است تا وزارت صحت عامه به كمك جامعه بين المللى نسبت به اين معضل بزرگ توجه لازم را بنمايند و براى ارتقاء آگاهى عمومى در مورد اين بيمارى، برنامه هايى را در سطح وسيع روى دست گيرند. در غير اينصورت كشور با فاجعه بزرگى روبرو خواهد شد. به عنوان مثال امروز فقر، عدم آگاهى و نبود امكانات صحى، قاره افريقا را در برابر بيمارى ايدز به زانو در آورده است.

نگارنده: ولى علاج عمده قبل از ابتلاى به اين بيمارى است. تا فاحشه خانه هاى غربيها در افغانستان مسدود نشود، فيلمهاى مستهجن جلوشان گرفته نشود، مصارف احمقانه عروسيها پايين نيايد و تدين جوانها تقويت نشود ايدز در كشور بدبخت ما رو به توسعه و فزونى خواهد رفت، ايدز يكى از تحفه هاى عمومى تمدن غرب و آزادى هاى بى بند و بار غرب است كه بشريت امروز بايد آن را بپذيرد!!

نگارنده بحث علمى مفصل ايدز را در كتاب «الفقه و المسائل الطبية» به عربى نوشته ام و اين كتاب، كتاب دوم سال در حوزه علميه قم شد.