اسم الکتاب : عجايب و مطالب المؤلف : محسنى، شيخ محمد آصف الجزء : 1 صفحة : 191
خويشان و دوستان شهدايند و أقلًا قدر متيقن از
مدلول آيه همين دسته بخصوص اند نه همه مؤمنين.
قرينه
اى وجود ندارد كه اين دسته و خويشان تنها از شهدا باشند، بلكه لفظ آيه مطلق است
(بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا) شهيد وغير شهيد را شامل مى شود، بنابراين،
الحاق، الحاق مكانى مى شود نه الحاق رتبى و وصفى (شهادت و مرتبه آن)
وقتى
از آيه مباركه حيات برزخى كسان مؤمن متعلق به شهدا ثابت شد، قطعا حيات برزخى همه
مومنين ثابت مى شود، زيرا احتمال فرق خويشاوندان شهدا و ساير مومنين در مورد حيات
برزخى منفى و صفر است. ولى پس از اندكى تأمل سه ايراد برحيات برزخى غير شهدا به
نظرم رسيد:
1-
مستفاد از صدر آيه اين است كه مردگان نه حياتى دارند و نه روزى خواراند و نه
متنعم، بلكه به تمام معنى مرده اند و تنها شهداء هستند كه حيات و روزى و سرور و
خوشى دارند. اگر از كلمه الحاق حيات برزخى همه مومنين را بفهميم تضادى بين صدر و
ذيل آيه بوجود مى آيد كه مناسب مقام قرآن نيست. (دقت كنيد) (تأمل شود)
2-
دليلى وجود ندارد كه مراد ازالحاق، حيات طولانى در برزخ باشد، بلكه ممكن است مراد
حيات يك ساعته پس از مردن براى سوال و جواب و فشار قبر و امثال آن باشد كه براى
همه مردگان وجود دارد و اين اعتراض بسيار درخور توجه است.
3-
ممكن است ملحق شدگان را خصوص شهداء بدانيم نه اموات غيرشهداء. زيرا آيه مى گويد
شهدا از اينكه غم و اندوهى براى ماندگان در
اسم الکتاب : عجايب و مطالب المؤلف : محسنى، شيخ محمد آصف الجزء : 1 صفحة : 191