فصل چهارم: روح و نفس در قرآن و احاديث‌

قرآن مجيد با روشنى و وضاحت دلالت دارد كه انسان داراى نفس و روح مستقل از بدن ميباشد، و ما اين موضوع را در كتاب (الفقه و مسائل طبية) و (فوايد دمشقيه) خويش مشروحاً بيان نموده‌ايم، و در اينجا آيات شريفه را با اختصار نقل ميكنيم:

1- اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِها، وَ الَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنامِها فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضى‌ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْرى‌ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى، (الزمر 42).

خداوند جانها را در موقع مرگ و خوابيدن آنها ميگيرد، پس جان آنكه را وقت مرگش رسد، نگه مى‌دارد و جان‌هاى ديگر را تا اجل معين‌شان برميگرداند.

دلالت آيه بر مقصود ما روشن است.

2- قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلى‌ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ‌ (السجدة: 11)

كفار مى‌گفتند آيا وقتيكه ما در (زير) زمين نابود شديم، دوباره بوجود مى‌آييم؟ و اين معنى را شديداً انكار ميكردند. خداوند مى‌فرمايد فرشته‌ى مرگ كه موظف به شما است شما را ميگيرد (يعنى اگر