6- خروج از كالبد (و كالبد روح).

در حكايات اين افراد آمده است كه ناگهان احساس كرده‌اند به هوا مقدارى بلند رفته و سبك شده‌اند و كالبد خود را در پائين به زمين ديده و تماشا كرده‌اند.

بعضى‌ها اضافه كرده‌اند: در عين حال احساس كردم كه داراى شكل و فرم كاملى از تمام كالبدم هستم. بسيارى احساس مواج و شناورى داشته‌اند، احساسى از بى‌وزنى، يا مى‌روند كه كشيده شوند و سخنى از كالبد تازه‌اى خود دارند.

كالبد تازه روح گاهى با يك ابر مقايسه شده و زمانى كروى يا بدون آن كه حدود مشخصى داشته باشد تلقى شده، ولى غالباً از نظر اكثر افرادى كه تجربه كرده‌اند اين كالبد روح بر كالبد جسمانى و فيزيكى آنها اثرى بجا مى‌گذاشته است ...

واژه‌هاى بكار رفته درباره كالبد روح عبارتند از: ابر، يك مه، نوعى دود، يك بخار، يك شى‌ء شفاف كه نور از آن عبور مى‌كند، ابر درشت، انبوه و غليظى با رنگ‌هاى مختلف؛ مانند بخار متصاعد از كوه‌هاى آتش‌فشان، مركزى با انرژى و واژه‌هاى بسيارى ديگر كه بين تصاوير مشابه اينها است و ...[1]

7- تماس با سايرين‌

يكى مى‌گويد: عده‌ى زيادى حضور داشتند، و تمام افرادى كه‌

[1] - همان منبع، ص 35.