2- روايت اكمال الدين و كافى عن السجاد (ع):

ان الله عز و جل- خلق محمدا و عليا و الائمة الاحدعشر من نور عظمته ارواحا فى ضياء نوره (فاقامهم اشباحا فى ضياء نوره- كافى) يعبدونه قبل الخلق، يسبحون الله- عز و جل- و يقدسونه، و هم الائمة الهادية من آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين‌[1].

اين روايات با ضعف اسناد و اشتمال متون آنها بر امور مختلف و حتى متناقض و متعارض، در مجموع از تهليل و تسبيح و تمجيد ارواح و انوار و اشباح (كه ظاهراً مراد اجسام خاص آنجهانى است) ائمه (عليهم السلام) خبر مى‌دهد.

و اگر مجموع آنها موجب اطمينان نشود موجب ظن بمطلب مى‌شود كه مطابق اعتبار عقلى نيز مى‌باشد، بلكه بعيد نيست ارواح همه انبياء و اوصياء به همين صفت باشند.

2- مجرد و نياز او به بدن‌

ممكن است گفته شود روح مجرد است و كمالات ممكنه او بالفعل براى او ثابت است، زيرا مجرد، ماده و لواحق آن را مانند زمان و مكان ندارد، پس هرچه در حق او امكان داشته باشد فعلا ثابت است.

و ما اسم اين قاعده را در علم كلام قاعده ملازمه گذاشته‌ايم و در صراط الحق (ج 1) از آن مفصلًا بحث كرده‌ايم.

[1] - همان كتاب، ج 15، ص 23.