سهو و نسيان‌

قول صحيح اينست‌كه سهو نبودن دانستنى ها است، اگر نبودن ادامه يابد در حالى‌كه شخص سالم باشد ديوانه‌گى‌گفته مى‌شود، و اگر با نوعى از سستى همراه باشد خواب ناميده مى‌شود، و اگر با نوعى از طرب مقارن باشد مستى نام دارد، و چنانچه سهو مذكور پس از علم حاصل گردد نسيان (فراموشى) ناميده مى‌شود. (مجمع البيان، ج 1، ص 94).

كل حزب بمالديهم فرحون‌

در حلقه چرسى‌ها يكى به ديگران گفت: شنيده‌ام بعضى از روحانيون (ملا ها) كشيدن چرس را حلال مى‌داند. ديگرى جواب داد: برادر بين ملا ها هم مسلمان پيدا مى‌شود!

انار

ميوه جات 120 قسم است‌كه بهتر از همه انار است. (حديث، تفسير صافى، 479).

از حافظ

حديث‌

عن النبى (ص) من وقى شر لقلقه و قبقبه و دبدبه فقد وقى الشرّكله.

يعنى كسى‌كه شر زبان و شكم و عورت خود را نگهدارد، گويا از همه شرها رهايى يافته.