مى شود.

سه روز بعد در زندان، پاكستانى ها به او گفتند اولا رهايى شما با رهايى ساير زندانيان سياسى ما در فرصت مناسب يك جا صورت مى‌گيرد، ثانيا در قرار داد يك ماده ديگر اضافه شود كه در فرض حمله خارجى (هند) بر پاكستان طياره هاى پاكستان مى توانند در ميدان هاى هوايى افغانستان پارك شود كه مورد توافق طرف افغانى قرار گرفت. مبارك است انشا الله.[1]

مدرسه ام المؤمنين خديجة (س)

يكى از ساختمان هاى حوزه علميه خاتم النبيين (ص) مدرسه علوم دينى دختران، به نام «مدرسه ام المؤمنين خديجة (رض)» است كه از صبح تا ظهر دختران در آن درس علوم دينى مى خوانند، و مدت تحصيل آنان چهار سال تا شش سال است؛ و فعلا تعداد محصلات آن به حدود سه صد تن مى رسد.

بعد از ظهر ها كلاس هاى دار القرآن داير است كه محصلات و شاگردان آن دو سال درس مى خوانند و درس هاى تخصصى را در سطح پنجم مى‌خوانند؛ تعداد قرآن و فقه و ... آموزان در بهار و تابستان نزديك 500 نفر و در زمستان ها- كه مكاتب دولتى تعطيل است- نزديك 1000 نفر مى رسد.

تمام فعاليت هاى اين مدرسه و يابيدن مدرسين و مدرسات و مخارج مدرسه و كنترول محصلات و تدريس بعضى از رشته ها، توسط مديريت خوب و با كفايت، خانم محسنى و دختران اوست كه با كمال اخلاص و امانت و تدين آن‌

[1] - او گفت در راولپندى مرا به زندان بردند، پيش از آن كه حكم سوم خود را صادر كنم كه شهرك چمن و صوبه پشتون خواه به افغانستان ملحق شود، لكن‌I S I در مقابل آزادى او قندهار و ننگرها را به پاكستان الحاق كند و بالاخره اين قرار داد در فضاى تفاهم و برادرى با برادر بزرگ كه ادعاى ناپدرى هم دارد، امضاء شد؛ ولى يك دفعه از خواب پريدم و راحت شدم.