دولت وقت ايران مى‌رودكه البته همچون قصه هند توفيق نيافته و پس از شناسايى و دستگيرى تيمش، از ايران اخراج مى‌شود.

البته شبارشين از قضاى روزگار سرنوشت بدترى را در سال‌هاى بعد تجربه مى‌كند. او در سال 1991 از سمت خود كه مديريت بخش عمليات جمع آورى اطلاعات برون مرزى بود، به اجبار دولت و روساى جديد مجبور به استعفا شد، او بعد ها غالب گزارشاتى‌كه به سازمان اصلى ارسال مى‌كرد را دروغين و به ظاهر مثبت خواند. در پاسخ چرايى اين امر پاسخ داد:" براى اين كه‌KGB علاقه داشت فقط چيز هاى مثبت بشنود" البته شبارشين در سن 77 سالگى توسط عوامل‌KGB و به اسم خودكشى به قتل مى‌رسد.

به اعتقاد بنگاه هاى فكرى امريكا، شوروى پس از انقلاب اسلامى ايران با عنايت به وجوه اشتراكى كه در بين خود و حكومت اسلامى جديد مى‌ديد، خواستار نزديك شدن به ايران بود، اما در عين حال با توجه به طبيعت دو رو و متظاهر خود، ضمن انجام عمليات هاى مخفى بر ضد منافع امريكا در ايران، خواستار ايجاد خلل در سيستم حكومتى اسلامى ايران نيز بود.

در دوره پيش از انقلاب اسلامى در ايران، امريكايى ها در افكار عمومى خارج از دايره حمايتى جنبش ملى ديده مى‌شدند؛ اين در حالى بود كه شوروى هم در افكار عمومى مردم ايران، اتهام جاسوسى اطلاعات كشور ايران را با خود به دوش مى‌كشيد.

K G B

بسيار تلاش كرد تا چهره بسيار منفى از امريكا به مردم ايران بنماياند، اما امريكا با پرتاب توپ به زمين شوروى، اتهام ترور محمد رضا شاه پهلوى به دست شوروى را در افكار عمومى مسجل كرد؛ قضيه به همين جا ختم نشد، امريكا شوروى را به عنوان مسئول بسيارى از عمليات هاى خرابكارانه در ايران به شاه معرفى نمود؛ و در مقابل، شوروى هم امريكا را در چشم شاه در طمع نفت‌