مجمع عمومى دو گروه شده بودند، دو سوم آنان معتقد به انسان بودن حضرت مسيح (ع) و يك سوم آنها معتقد به الوهيت آن حضرت و تثليث بودند، امّا حاكميت مجمع در اختيار اقليت بود؛ زيرا رهبر اقليت «پاپ اثناسيوس كاهن بزرگ رم» دوست صميمى پادشاه «قسطنطين» بود و سيطره ى حكومت پادشاهى رأى اقليت را تصويب و حاكم ساخت، و اكثريت از ناحيه ى حكومت ملزم به امضاى رأى اقليت شدند. در پى اين كشمكش نيز به خاطر اسكات و تسليم اكثريت و شكستن مقاومت هاى بعدى آنها در برابر استمرار سيطره ى اقليت طرح قتل رهبر اكثريت موحدان «آريوس» ريخته و اجراء شد. البشارات، ص 33.

محقق و متخصص معاصر در شئون مسيحيت، استاد حسين توفيقى مى نويسد: اين شوراى مجمع عمومى در شهر «لاودكيه» سوريه و در سال 364 ميلادى بر گزار شد. كشيش «ايرينايوس» نيز (براى اثبات اعتبار اين چهار انجيل) گفت: «چنان كه بادهاى اصلى چهارند و كروبيان نيز چهار صورت دارند و خداوند چهار عهد با انسان بست و ... پس انجيل ها نيز چهار عدداند.»

تصريح بر جسته ترين عالمان شيعه تاريخ به صيانت قرآن از تحريف‌[1]

1. شيخ صدوق (ت 381 ه-) در رسالة الاعتقادات، ص 84.

2. شيخ مفيد (ت 413) در المسائل السرورية، ص 8 7.

3. سيد شريف مرتضى علم الهدى (ت 436) در الذخيرة فى الكلام، ص 361

4. شيخ طوسى (ت 460) در التبيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 3.

5. شيخ طبرسى (ت 548) در مجمع البيان فى تفسير القرآن، ج 1 ص 83.

6. ابن شهر آشوب (ت 588) در متشابه القرآن و مختلفه، ج 2، ص 7 7.

7. سيد بن طاووس (ت 664) در مرآة العقول، ج 5، ص 58.

[1] - مستشرقان و قرآن صص 274- 275