مواد مخدر كاهش پيدا نكرد بلكه با رشد چشم گيرى مواجه شد. مايكل چادوفسكى، در اين مقاله فعاليت هاى سازمان سيا در قاچاق مواد مخدر را توضيح مى دهد و يكى از دلايل حمله به افغانستان را بازگرداندن تجارت مواد مخدر به سازمان سيا عنوان مى‌كند.

به دنبال بمباران افغانستان توسط امريكا در سال 2001 ميلادى، دولت تونى بلر نخست وزير انگليس، توسط گروه 8 مأمور شد تا برنامه ريشه كن كردن كشت مواد مخدر را در افغانستان اجرا كند. اين برنامه ظاهرا امكان مى‌داد تا كشاورزان افغانستان كشت خشخاش را كنار گذاشته و محصولات ديگرى را جايگزين خشخاش كنند، انگليس خارج از كابل- در ارتباط نزديكى با امريكا- در عمليات كنترل كار مى كرد. برنامه ريشه كن كردن مواد مخدر يك پوشش آشكار بود چرا كه از اكتوبر سال 2001، كشت خشخاش و ترياك به شدت افزايش يافته است. حضور نيرو هاى خارجى در افغانستان هيچ تأثيرى در ريشه كنى كشت خشخاش نداشت، همان طور كه توسط «UNODC» تصريح شده است، تحريم طالبان بدون ترديد سرآغاز كمبود هروئين در پايان سال 2001 بود.

هروئين تجارتى چند ميليارد دالرى است كه به خاطر منافع زيادش حمايت مى‌شود، بدون ترديد يكى از اهداف پنهانى جنگ، بازگرداندن تجارت مواد مخدر همانند گذشته به سازمان سيا و كنترل مستقيم بر روى مسير عبور مواد مخدر بود. بلافاصله پس از حمله اكتوبر 2001 قيمت ترياك به طور مداوم افزايش يافت، در آغاز سال 2002 قيمت ترياك در هر كيلو گرام 10 برابر بيشتر از قيمت آن در سال 2000 ميلادى بود. در حكومت طالبان توليد ترياك به 180 تن رسيد؛ اما در سال 2002 و در حكومت حامد كرزى كه حامى آن امريكاست، اين مقدار به 3400 تن افزايش يافت. در حالى كه رسانه هاى گروهى مشغول برجسته سازى مبارزه ميهن پرستانه كرزى بر ضد طالبان بودند،