تحكيم بنيان زناشويى و خانواده و جلوگيرى از طلاق و تنش هاى بين زوجين است. (وكثرت طلاقها و جداييها بين ازواج در غرب، شاهد محسوس اين ادعا است).

6- استوارى اجتماع و حفظ نيروى فعال كشاندن تمتعات جنسى از محيط خانه به اجتماع، نيروى كار و فعاليت در جامعه را ضعيف مى‌كند. بر خلاف آنچه مخالفان حجاب زن مى گويند كه: «حجاب موجب استفاده نكردن از نيروى نيمى از افراد اجتماع است» بى حجابى و روابط آزاد جنسى، در طولانى مدت موجب فرسايش و كاهش نيروى كل اجتماع مى‌شود، حجاب اسلامى نيروى مرد و زن را هدايت و بيمه مى‌كند و هر يك را در امور مربوط به خود به كار مى گيرد بدون اينكه اين همه هزينه و نيرو در وقت از دو طرف ضايع شود.

اسلام نه تنها با اصل بيرون رفتن زن از خانه و تحصيل و فعاليت اجتماعى و سياسى و اقتصادى زن مخالف نيست، بلكه بر موارد همچون علم آموزى نيز سفارش مى‌كند. اما همه اين امور بايد در چارچوب دستورات و معيار هاى اسلامى‌باشد.

اينجاست كه در صورت تعارض بين برخى فعاليت ها در بيرون منزل با اغراض و تكاليف دينى مثل همسردارى، تربيت كودكان، آلوده نكردن محيط و ترك گناه در هر شكلى، بايد به رعايت احكام و اهداف الهى پاى فشرد.

متأسفانه در بسيارى از اوقات و موارد حضور افراطى و حساب نشده زنان در دانشگاه، اداره و كارخانه و جامعه، اين تبعات سوء را به دنبال داشته و دارد.

آنچه مانع تحرك جامعه و فعاليت هاى سازنده در ابعاد گوناگون اجتماعى مى‌شود، ستر زنان نيست، بلكه مانع حقيقى، پوشش نامناسب و اندام نيمه عريان و آرايش هاى آن چنانى و جلب جنس مخالف و گفت و گو و خنديدن و اختلاط محيط كار و درس و بازار است.