خورشيد سوزان و ستارگان و زمين آكنده از زندگى، گواه صادق است بر اينكه آغاز جهان در زمان اتفاق افتاده و لحظه خاصى از زمان آغاز پيدايش آن بوده و بنابراين بايد مخلوق باشد.

يك علت بزرگ نخستين، يك خالق ابدى بر همه چيز دانا و توانا، ناچار بايد باشد كه جهان را ساخته باشد.

«ادوارد لوتر كيسل» جانور شناس و حشره شناس و رئيس اداره زيست شناسى مى گويد:

«عده‌اى اظهار نظر مى‌كنند كه در نظر آنها اعتقاد به ازلى بودن جهان آسانتر از اعتقاد به خلقت آن توسط خداوند است، بطلان اين نظريه را قانون دوم ترمو ديناميك يعنى قانون حركت و حرارت- كه قانون آنتروپى ناميده مى‌شود- ثابت مى‌كند.

طبق قانون آنتروپى همواره حرارت از اجسام گرم به طرف اجسام سرد جارى مى‌شود، و اين جريان نمى‌تواند خود به خود به طور معكوس انجام بگيرد، ... اگر جهان ازلى بود از مدتها پيش حرارت تمام اجسام باهم مساوى مى‌شد و نيروى قابل استفاده باقى نمى ماند، در نتيجه هيچ فعل و انفعال شيميايى انجام نمى گرفت و حيات در روى زمين غير ممكن مى‌شد، ... پس بدون قصد و توجه علوم ثابت مى‌كند كه جهان ابتدايى داشته و به دين ترتيب ضرورت وجود خدا را ثابت مى‌كند؛ چون هيچ شي‌ء حادثى نمى‌تواند خود به خود حادث شود، بلكه براى حدوث آن محرك نخستين يعنى خالق؛ به عبارت ديگر خدايى لازم است؛ علم نه تها حدوث عالم را ثابت مى‌كند، بلكه روشن مى‌سازد كه دنيا در يك لحظه معينى در نتيجه يك انفجار بزرگ به وجود آمده است.