زياد است كه اگر يك لحظه جريان قوه جاذبه قطع شود نه فقط مولكول هاى اجسام از هم جدا مى‌شوند، بلكه در داخل هر مولكول اتم ها نيز از هم جدا مى‌شوند، بلكه در داخل هر اتم، الكترون ها از هسته مركزى جدا مى گردند.

در نتيجه ماده كه جامد يا مايع و يا گاز است از بين مى‌رود، بلكه هستى به اين شكل كه ديده مى‌شود در يك لحظه نابود مى گردد؛ زيرا بقاى چون بقاى انرژى مانند نيروى برق و نيروى الكترومانيه (نيروى برق و مغناطيس) وابسته به نيروى جاذبه است.[1]

ما به يقين نمى‌دانيم كه آيا قوه جاذبه بزرگترين نيروى اصلى جهان است، يا فرع نيروى ديگرى مى‌باشد. لكن در دنياى خورشيدى ما برترى نيروى جاذبه نسبت به نيرو هاى ديگر محرز است. (ص 240).

فوايد علمى‌

1- وجود ضد ماده از حدود تئورى گذشته و داخل مرحله علم گرديده است.

2- جهان ضد ماده دنيايى است كه در آن درون اتم ها شارژ الكترون مثبت است و شارژ پروتون (در هسته اتم) منفى. اما در دنيايى ما، درون اتم شارژ الكترون منفى است و شارژ پروتون (در هسته اتم) مثبت. (ص 206 از كتاب مغز متفكر جهان شيعه).

مولكول از يك عده اتم ها تشكيل مى‌شود؛ تفاوت بين حال جمود و ميعان و تبخير يك جسم در تفاوت سرعت مولكول هاى آن مى‌باشد. (حاشيه ص 280 همان كتاب).

3- وسعت سراسر جهان به قول اينشتين سه هزار ميليون سال نورى است؛ (و

[1] - صص 238 و 239.