تعقل و تدبر و تفكر و امثال اين ها كه در كلام و كتاب آفريدگار جهان براى انسان سفارش شده، مسلماً شامل جهان بينى عقلى ما و حتى ايده آلوژى ما مى‌باشدكه به وسيله آيات متعدد قرآن در مورد عمل صالح دوباره و چند باره مورد تأكيد قرارگرفته است.

سوم زندگانى پربار انسان يك نقطه پركار مانندى دارد كه قرآن آن را چنين بيان مى‌دارد: «وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ».[1] و يا «نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ».[2] (خدا را فراموش نكنيد كه خداوند خود شما را از ياد خود تان مى‌برد).

فراموشى خدا و فراموشى زمان جزاى عمل و برگشت آثار و نتايج كار هاى‌انسان به خودش مكرراً در قرآن مجيد گوشزد شده كه پيامد بدى براى آينده انسان دارد.

اگر ما خالق خود را فراموش نكنيم و با توجه به او برنامه ريزى و در تطبيق آن اراده قوى داشته باشيم، مى‌توانيم به آرامى در رصدكردن فرصت هاى طلايى موفق باشيم.

27/ 3/ 1393. دوره دوم اصلاح: 15/ 3/ 94

بيكارى و كم كارى و پركارى‌

مراد از كلمه «بيكارى» در عنوان، بيهودگى و بى هدفى راهبردى است و از «كم كارى» وقت گزراندن در امور جزيى و هدف هاى مقطعى و موقتى است‌كه دركل از روحيه انفعالى افراد عادى پيدا مى‌شود. و از «پركارى» حد اكثر استفاده بردن از امكانات وجودى خود (وجود مادى و معنوى) براى رسيدن به مقامات عالى و ترقى به مراتب برتر و مدارج وسيع تر در زندگانى محدود دركره خاكى‌

[1] - الحشر/ 19.

[2] - التوبة/ 67.