9) تئورى نور

يكى از بدايع علمى جعفر صادق نظريه او راجع به نور مى‌باشد. او گفته است كه «نور از طرف اشياء به سوى چشم ما مى‌آيد و از آن نور كه از طرف هر شي‌ء به سوى چشم ما مى‌آيد فقط قسمتى به چشم ما مى تابد و به همين جهت ما اشيايى دور را به خوبى نمى بينيم، و اگر تمام نورى كه از يك شي‌ء دور به سوى چشم مى‌آيد، به ديده برسد ما شي‌ء دور را نزديك خواهيم ديد، و اگر بتوان چيزى ساخت كه بدان وسيله تمام نورى كه از يك شي‌ء دور مى‌آيد به چشم تابانيد، در صحرا شترى را كه در فاصله سه هزار ذرع مى چرد، در فاصله شصت ذرعى خواهيم ديد، يعنى پنجاه بار نزديك تر آن را مشاهده خواهيم كرد.».

اين تئورى به وسيله شاگردان جعفر صادق به اطراف رفت و بعد از اينكه در جنگ هاى صليبى تماس بين شرق و اروپا زياد شد به اروپا منتقل گرديد و در دانشگاه هاى اروپا تدريس شد، و يكى از مدرسين شناخته شده اين تئورى «راجير بيكون انگليسى» استاد دانشگاه آكسفورد در انگلستان بود.

تئورى او راجع به نور همان است كه جعفر صادق گفت و مثل جعفر صدق اظهار كرد «اگر چيزى بسازيم تمام نور اشياى دور دست را به چشم ما برساند ما آن را پنجاه برابر نزديكتر خواهيم ديد.».

همين نظريه بود كه سبب گرديد در سال 1608 ميلادى «ليپرشى فلاماندى» اولين دوربين را اختراع كرد و همان دوربين است كه نمونه‌اى شده براى اينكه «گاليله معروف» بتواند دوربين فلكى خود را بسازد، و او دوربين فلكى خود را در اولين ماه سال 1610 ميلادى به كار انداخت و در شب هفتم ژانويه با آن ستارگان آسمان را از نظر گذرانيد.

اگر تئورى نور از طرف جعفر صادق ابراز نمى‌شد آيا ليپرشى فلاماندى و گاليله مى‌توانستند دوربين فلكى بسازند و گاليله اجرام دنياى خورشيدى را مورد