منفجر مى‌شود، مواد منفجره كه براى ريختن سنگ هاى كوه و كشتن مردم و ويرانى شهرها به كار برده مى‌شود، از همين قبيل است.

اوصاف اكسيژن‌

گازى است فاقد رنگ و مزه و بوى، كمى سنگين تر از هواء ذوبان آن در آب كم است ولى مع الوصف در آب هاى طبيعى به مقدارى كه ماهى هاى دريايى و بقيه حيوانات تنفس كنند موجود است، خود اين گاز در نمى گيرد، (مشتعل نيست) ولى كمك به اشتعال مواد مشتعله مى‌كند.

و اگر گاز نتروژن كه يك مكوّن ديگر هوا است، نمى‌بود مثل شمع و غيره از مواد مشتعله به چند ثانيه سوخته مى‌شد، ولى نتروژن است كه مانع اشتعال سريع مى‌شود تا به تدريج بسوزد. و اگر نتروژن نمى‌بود تنفس و فعاليت زنده ها نيز بيشتر مى‌شد ولى عمر آن ها كم مى‌شد.

سومين گازى كه هوا متكون از آن مى‌شود، «گاز ذغال» است؛ چون ذغال وقتى به وسيله اكسيژن سوخت گازى از آن حاصل مى‌شود كه «گازى درم اوكسيد كربون» ناميده مى‌شود.

گاز هاى تكوين دهنده هوا

و اين گاز در هوا به مقدار كم موجود است، ولى هميشه از تنفس نباتات و حيوان و انسان و از سوختاندن وقود مختلفه حاصل مى‌شود. اين گاز به مقدار 4% در هوا است و از تنفس و سوزانيدن نيز حاصل مى‌شود. عديم اللون و الطعم و الرائحة است، سنگين تر از هوا مى‌باشد، و در آب ذوبان پيدا مى‌كند و بر اشتعال كمك نمى‌كند، بلكه اين ماده در اطفاء آتش سوزى و خاموش ساختن آتش به كار برده مى‌شود.