وادار به نفاق كردهاند، سبب اين نفاق شدهاند، و
اين افراد همان نويسندگان ورقپارههاى به اصطلاح قانون اساسى گذشته مىباشند.
بلى،
ظاهرا در دوره جمهورى داود، از مذهب در قانون اساسى ذكرى به عمل نيامده و تنها از
اسلام به عنوان دين رسمى ياد شده بود ولى در عمل هيچگونه آزادى مذهبى براى شيعيان
بوجود نيامد.
چرا
شيعيان درباره رسميت مذهب خود اصرار دارند؟
جواب
اين سوال چند چيز است:
اولا:
هر مسلمان مىخواهد به مذهب خود آزادانه عمل كند و احكام مذهب ديگر به زور بر او
تحميل نشود. علاقه به آزادى و تنفر از تحميل، از حقوق اجتماعى و حتى از حقوق طبيعى
انسان مىباشد. اهل سنت نيز خواهان همين حق براى خود مىباشند. پس نبايد شيعيان را
از آن محروم سازند.
ثانيا:
هويت شخصى ما با هويت مذهب ما درهم آميخته است كه به مشكل بتوان اين و را از هم
جدا نمود. و هيچكسى از هويت شخصى و