خداوند برميگردد و علم خداوند بر خلاف پندار جمعى از فلاسفه فعلى نيست تا مستلزم جبر گردد چنانچه بر خلاف توهم عده‌اى ديگر علم خداوند انفعالى هم نيست.

خواننده عزيز:

درين جا درددلى با شما دارم دانشمندان گرامى ما بعوض اينكه قضا و قدر را از روى آثار اسلامى تفسير كنند و مفهوم واضح آنرا براى مردم مسلمان بيان فرمايند از خود اصطلاحاتى اختراع كردند و معانى مبهمه‌اى براى آن تراشيدند تا اينكه امروز قضا و قدر يكى از معماهاى لا ينحل شده و اكثر مردم آنرا با اختيار و تدبير انسان و فعاليت او متضاد ميدانند و اين اشتباه بجوامع اسلامى ضرر زيادى رسانيده و ميرساند.

عقيده نويسنده باستناد اثار معتبره اسلامى- قراريكه در بعضى از كتابهاى ديگر خود مفصلا بيان كرده- اينست كه قدر بر قضا مقدم است بر عكس آنچه در زبان عوام و خواص معروف شده، يعنى مناسب است كه بگويم قدر و قضاء. قدر عبارت از نوشتن حدود اشياء مخلوقه و تقدير آنها در لوح است و قضاء نوشتن حكم بتى و جزمى در لوح است كه طبق مصلحت خفيه تمام اشياء بخصوصيات خود در لوح ثبت‌اند.