مواظبت كنند، در مراسم عروسى و اعياد و ساير مناسبات مذهبى و حزبى نبايد، مهمات خود را به مصرف برسانند كه يكنوع خيانت به انقلاب اسلامى مى‌باشد.

براى نگهدارى اسلحه بايد جاهاى امنى را تهيه نمود كه دشمنان خدا نتوانند، به اسلحه مبارزين مسلمان ما دست يابند، متاسفانه امسال در قندهار و پغمان مقاديرى از اسلحه مجاهدين افغانى بدست رژيم روسى افتاده و اين حادثه اسفناك مكررا اتفاق افتاده است، بلكه مناطق آزاد شده نيز خالى از خطر حمله‌هاى ناگهانى دشمن نيست؛ حتى ممكن است بعضى از اين مناطق چندين مرتبه بين مجاهدين مسلمان و روس‌ها و نوكران آنان دست بدست شود و لذا بايد براى حفظ اسلحه، مواضع بسيار مستحكم و مخفى و ايمنى تهيه شود تا در فرض اشغال منطقه، مجاهدين بتوانند از اسلحه خود در جنگ‌هاى چريكى استفاده ببرند و حداقل بدست دشمن نيفتد.

و نيز در حمل اسلحه بداخل كشور بخاطر بى‌باكى و وجود عوامل نفوذى دشمن در ميان بعضى گروهها مكررا حوادث دلخراشى اتفاق افتاده كه يكى ازين مناظره وحشتناك در نيمه دوم امسال (1364) اتفاق افتاد كه دهها موتر (ماشين) اسلحه و انسان نابود شود.[1]

5- بعد اقتصادى:

در زير اين عنوان كه شايد مطالب زيادى محتاج به بيان باشد، نگارنده در رابطه با جهاد كشور افغانستان به سه مطلب اشاره مى‌كند كه شايد به درد ساير سرزمين‌هاى اسلامى و جهاد-

[1] بعضى از گزارشات شماره تلفات مجاهدين را در سال 1364 كه از طريق لوگر عازم جبهات داخل بوده‌اند، توسط كمين‌هاى نطاميان روسى و پرچمى به سه هزار تن ميرساند كه اگر اين رقم خالى از مبالغه هم نباشد، باز هم وحشتناك است و نقص سيستم جهادى ما را مدلل مى‌سازد.