فصل هفدهم: جهاد عقلى و قرآنى‌

فَلا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً كَبِيراً (الفرقان 56).

از كافران فرمانبرى نكنيد و با آنان بقرآن جهاد كنيد جهاد بزرگى. بعضيها گفته‌اند كه بسبب مخالفت كفار با قرآن با آنان قتال و كارزار كنيد[1] و اين تفسير خلاف ظاهر آيه مباركه است بلكه معناى آيه اينست كه بقرآن بجهاد كافران برو و بوسيله آيات او جهاد بزرگى عليه آنان براه انداز، جهاديكه اسلحه‌اش قرآن باشد، جهاد عقلى و قرآنى نام دارد نه قتال و قيام مسلحانه دعوت كفار باسلام و ابطال شبهات آنان و روشن نمودن آيات خدا و معارف اسلامى بحكمت و موعظه حسنه و مجادله به نيكوتر يكنوع جهاد ديگرى است كه ثواب زيادى دارد و كسيكه براى خدا درين راه بجهاد نفس خود و ديگران برود كامياب ميشود، ان شاء الله لقوله تعالى‌ وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ. كسانيكه در راه ما مجاهدت ميكنند همانا آنان را به راههاى خود راهنمائى ميكنيم و خداوند با نيكوكاران است دانشمندان متعهديكه براى رضاى خدا و خدمت بانسانيت در سنگر منطق و علم با سلاح قلم و زبان عليه كفار نادان و مغرض و ابطال- بافته‌هائى خرافى بنام فلسفه قلابى ماركسزم- در بعد طبيعت و اقتصاد- و با اخلاق فاسد كاپيتالزم و غرب‌زدگى و فحشاء و منكر و اصلاح اخلاق عام انسانى و ارشاد مردم براه خدا و راه فضيلت انسانى شب و روز مبارزه ميكنند حقا كه مانند سربازان اسلام‌

[1] اين قايل حرف بارا مفيد سببيت دانسته و كلمه‌ى مخالفت و يا انكار را در تقدير گرفته است.