(مسأله: 42) اگر داكتر- چه متخصص و چه غير متخصص- به تشخيص مرض مريض موفق نشود يا در تعيين دواى مفيد و نافع براى مرض او بجائى نرسد نبايد به احتمالات عمل كند مگر اينكه موضوع را با مريض در ميان نهد و او به تداوى احتمالى راضى گردد.

و اگر مريض از نظر فكرى ضعيف باشد كه اين موضوع را نفهمد بايد داكتر از تداوى او صرف‌نظر نمايد.

5- اسقاط حمل‌

(مسأله: 45) انداختن حمل براى خود زن حامله و شوهرش و ساير مكلفين من جمله داكتر حرام است. و در فرض اقدام مستحق اجرتى نمى‌شود.[1]

[1] بر اساس گزارشات سازمان بهداشتى بين‌المللى در سال 1984 سالانه بيشتر از 25 ميليون سقط جنين حرام در جهان صورت مى‌گيرد، و هدف نهائى جواز اسقاط حمل كه از طرف غربيها تشويق مى‌شود ترويج فحشا و بى‌عفتى مى‌باشد.