كه همه از همين كره زمين ما پيدا شده و همه اين ها را خالق حكيم يا مستقيماً و يا بتوسط هدايت عقل بشر در إختيار ما قرار داده است.

بنابراين خضوع و خشوع و إيمان و محبت ما بخداى حكيم و بخشاينده، از نظر عقل و وجدان حتمى مى‌شود. و كفران آدمى او را، از همه حيوانات گمراه‌تر مى‌سازد. و به هر حال ملتفت مى شويم كه كره‌خاكى (زمين) ما بسيار اسرار آميز است. و پر منافع، كه قطعاً بسيارى از كرات بالا فاقد آن مى‌باشد.

و نيز اين جمله آيه مباركه: بشما از هرچه طلبيده ايد داده است» را بايد به سؤال مقال و حال معنى كنيم؛ يعنى از آنچه كه شما احتياج خود را به آن دانسته ايد و از من خواسته ايد و از آنچه كه مورد احتياج شما بوده و شما به ان علم نداشته ايد و نخواسته ايد ولى زبان حال شما آن را خواسته از آنها هم بشما داده ايم.

يك موضوع بسيار مهم‌

از قديم إنسان‌ها مى‌دانسته‌اند كه نعمتهاى خداوند در بدن و مواد مورد احتياج آن و نعمت عقل و علم و از زمين و دريا و از آفتاب و ماه و باران و غيره بسيار زياد است، كه شمردن آنها غير ميسور است. و لذا تصديق اين جمله شريفه: «وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ» (النحل: 18) حتى در عصر پيامبر و نزول قرآن براى خردمندان، قابل فهم بود.

ولى در عصر ما و پيشرفت علوم مختلف در مورد فضا و هوا و دريا و زمين و منافع اعضاى بدن و سلولهاى جسم (از بركت ترقى فيزيولوژى نباتى و حيوانى و إنسانى) و كشف أسرار بقاى حيات و نياز آن به عوامل مختلف، امور متنوع به دست آمده است كه شايد تنها شرايط بقاى حيات و زندگى ما بر هزاران شرط متوقف باشد، كه بفرض فقدان يكى از آنها حيات ما خاتمه مى‌يابد.[1]

[1] - حيات بدن پرتو ارتباط تدبيرى روح با بدن است و ما از روح و عظمت او در اينجا صحبت نمى‌كنيم.