دادند و به آنها استهزاء و مسخره مى‌كردند.

آيه سوم: بر يهوديها بيچاره گى و ذلت فرود آمد و مورد غضب خداوند قرار گرفتند (علت آن) اين بود كه به آيات خدا كفر ورزيدند و استهزاء مى‌كردند و أنبياء را بدون حق مى كشتند (و اين قتل و كفر به سبب) آن است كه معصيت و تجاوز كارى مى‌كردند. دقت كنيد معصيت موجب و زمينه ساز كفر به آيات خدا و قتل انبياى خداوند مى‌شود كه از اكبر كباير موبقه و مهلكه است كه بنوبت خود سبب ذلت و بيچاره گى- پيش از عذاب قيامت- دردنيا مى‌شود.

واقعاً موضوع گناه خطرناك است و آدمى را به كفر مى كشاند بايد مواظب نفس خود باشيم كه گناه نكنيم و اگر گناهى كرديم زود آن را به توبه و إستغفار و إنابه جبران كنيم. اللهم بفضلك وكرمنك اعصمنا من العصيان و التعدّى.

دو سؤال مهم در دو آيه (النساء: 43)

در آيه 43 سوره نساء دو سؤال مهم وجود دارد كه هر كسى جواب معقول آن را به اين نويسنده ارايه دهد، جايزه دريافت ميدارد.

سؤال اول: جمله‌ (إِلَّا عابِرِي سَبِيلٍ‌ (النساء: 43)) است لازم به ذكر نبود چون از ذيل آيه معناى آن معلوم بود.[1]

سؤال دوم: كلمه «أو» در جمله‌ (أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ (النساء: 43)) معناى آيه را از نظر فقه خراب مى‌كند، لذا آن را به حرف (واو) تأويل برده اند، چون آمدن «أو» به جاى (واو) خيلى بعيد نيست. ولى تأويل بردن اشكال ديگرى دارد. والله العالم بالحال.

سؤال دوم در آيه 6 سوره مائده نيز جارى است‌ «أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ» (المائدة: 6)

[1] - و اين كه روايات مى‌گويد مراد جواز عبور جُنُب از مسجد است بهيچ وجه از قرآن فهميده نمى‌شود و قبول اين روابات بد سليقه گى است و بايد علم آنها را به صاحبان و گويندگان آنها رد كنيم.