ذيلًا
برخى از عقايد مسيحيت موجود مورد بحث وبررسى قرار مىگيرد:
متكلّمان
نصارى وروحانيون كليسا، خاصّه علماى كاتوليك، بر آنند كه مسيحى مؤمن كه در عمر خود
جوياى راه نجات و طالب طريقت رستگارى است بايد به سه دسته اقنوم معتقد شود كه آن
را ثالوث(Trinity)
گويند؛ يعنى اقرار كند به الوهيت پدر (ربّ اعلى) و الوهيت پسر (عيسى (ع) بن مريم)
و الوهيت روح القدس. عيسى (ع) كه دراين ثالوث اقنوم دوم است همان ذات الهى مىباشد
كه از ازل در پيكر بشريت ظاهر شده و در رحم مريم عذرا جسميت يافته است.[1]
آنها
همچنين معتقدند كه خدا سه موجود مختلف، أما در حقيقت يك ذات است وآن موجود، پدر
پسر و روح القدس است، بدون آنكه آن ذات مبارك از وحدت خارج شود، و اين خاصّ خداست
و در مخلوق اين صفت يافت نمىشود.
از
نظر آنها عيسى (ع) پسر حقيقى خداست و باقى صلحا پسران مجازى او هستند و عيسى (ع)
از حيث اين كه خداست، در آسمان از پدر پيدا شد نه از مادر، و در زمين از اين حيث
كه آدم است مادر دارد نه پدر ...[2]
به
دنبال اختلافاتى كه بين مبلّغان مسيحى در خصوص تثليث پيش آمد كنستانتين قيصر روم
در صدد بر آمد به اين اختلافات خاتمه دهد ولذا در تاريخِ 325 ميلادى، شورايى را
درشهر نيقهnicae در
نزديكى قسطنطنيه تشكيل داد اين شورا اعتقادنامه اى را تصويب كرد كه موسوم شد به
اعتقادنامه اى نيقه ومواد آن به قرار زير است: